မနက္ဆို အရုဏ္တက္အလင္းစက္ကို ေသာက္ေလာကကို ေတာက္ပေစတဲ့အရာေနသာသတဲ့လား...?...ကၽြတ္ကၽြတ္ညံ အသံေပးလို႔ဝမ္းေရးအတြက္ လႈံ႕ေဆာ္လာၾကေဟ့ ေဘာဒါတို႔ငါတို႔ေတြ အစာရွာထြက္မယ္......ေညာင္သီးကိုစားရင္း ေလးသံကိုစြင့္ခဲမွန္တာကို က်င့္သားရလို႔ထုသားေပသားက်သူေႏြေနျပင္းက ပူလုိက္တာ......ဟိုမွာ ေလနီၾကမ္း ဟိုမွာ လက္သရမ္းသူဟိုမွာ ဇာတ္တူရာစား ဟိုမွာ မုဆိုးမ်ားအားနည္းသူအတြက္ လံုျခံဳရာဘယ္ဌာနမွာ ရွာမေတြ႕ဘူး......ဘာအတြက္လဲ ဘာ့ေၾကာင့္လဲဘယ္သူေတြစီရင္ျပီး ဘယ္သူေတြျပစ္ဒဏ္ခတ္ခဲ့တာလဲအသိုက္ထဲက ထြက္ခဲ့တဲ့ က်ေနာ္ခိုနားရာကို ေမွ်ာ္တတ္လာျပီ......မ်က္စိလည္ အေတာင္ေညာင္းေတာင္ေစာင္းမွာ ေနကြယ္အိပ္တန္းကို ျပန္မယ္ၾကံကာမွငါ့အသိုက္ကို ဘယ္သူက ေနရာေရြ႕ထားသလဲ......နီးရက္နဲ႔ေဝး ခရီးဆက္မယ့္အေရးမွာေရႊျပည္ေတာ္လည္း ေမွ်ာ္တိုင္းေဝးေတာျမိဳင္ထဲမွာ က်ားရဲေဘးေၾကာင့္ထြက္ေပါက္ကို ဘယ္လိုရွာရမလဲ......ပစၥဳပၸန္ဆိုတာမသိ အနာဂါတ္ဆိုတာမရွိမွီခိုရာကင္းသည့္ ဘဝမွာဦးတည္ရာမဲ့ ပ်ံသန္းရင္းပန္းတိုင္မရွိတဲ့ ခရီးက ၾကမ္းတယ္......အေမရယ္...ဘယ္မွာလဲအေဖရယ္...ဘယ္မွာလဲျပည္ေတာ္ျပန္ ကံနည္းတဲ့က်ဳပ္ညေနဆို မိုးခ်ဳပ္မွာ ေၾကာက္တတ္လာခဲ့......ဒီအခ်ိန္ဆို မိသားစုနဲ႔သူတို႔ေတြ ေပ်ာ္ေနေလာက္ျပီခိုနားရာ ရွားတဲ့ဘဝပူတယ္ေအးတယ္ ေရြးမရလို႔သက္ေစာင့္အေႏြးဓါတ္နဲ႔ အန္တုဒုကၡကို အေဖာ္ျပဳရင္းခဏေလာက္ ေမွးစက္ဖို႔ ခြင့္ျပဳၾကပါ......သူတို႔ေတြ အိပ္တန္းျပန္ကုန္ၾကျပီ......က်ေနာ္လည္း အိပ္ငိုက္လာျပီ အေမ...။ ။.............မိေဝးဖေဝး ခ်စ္သူေဝးမွာ အသိုက္ေပ်ာက္ေနၾကရွာေသာ ငွက္ငယ္ေလးမ်ားအားလံုး၏ကိုယ္စား...ေတာက ကိုရင
No comments:
Post a Comment