ခ်စ္ၿခင္းနဲ ့စ လြမ္းၿခင္းနဲ ့ဆံုးစကားလံံုးေတြမ်ားစြာ ငါ့ရင္မွာတကယ္ရွိခဲ့ၿပီ.....။ေကာင္းကင္ယံက ၾကယ္ေျကြတဲ့ညေပါ့ေကာင္းကင္ၾကီးကိုၾကည့္ ပါးၿပင္မွာလည္းမ်က္ရည္တခဴိ ့နဲ ့ ခံစားမိရတာေပါ့.....။ၾကယ္ေလးေတြမွာ အေၿဖရွိမယ္ဆိုအေၿဖမသိေသးတဲ့ အလြမ္းသမားေလးအေၾကာင္းမိုးေတြေရာသိလား အခ်စ္ဟာဘာလဲဆိုတာ????ဒီလိုနဲ ့ ငါ့ႏွလံုးသားရဲ့ ဒိုင္ယာရီေန ့ေတြဘ၀ရင့္ေရာ္ေနၿခင္းမွာ တိမ္လြႊာမဆန္တဲ့အခ်စ္ရဲ့အဆံုးသတ္ အံ့ၾသမူ ့ေတြနဲ ့မၿပံဳးတတ္တဲ့ မိုးသက္တန္ ့ၾကီးကိုလည္းမတမ္းတခ်င္ေတာ့ဘူး.......။တမ္းတမိတဲ ့ လမင္းေလးလည္းငါ့နားမရွိေလေတာ့........အားငယ္သူမွာ ေဖးကူသူမရွိလို ့သင္မွာသာစြမ္းအားရွိမယ္ဆိုငါေလ ေတာင္းဆုတခုၿပဳခ်င္တယ္.....။အခ်စ္ေၾကာင့္ေရးတိုင္း သတ္ပၤုမွားတဲ့ငါ့ကိုအေဖာ္မြန္စစ္နဲ ့ေတြ ့ခြင့္ေပးပါၾကယ္ေလးရယ္.........။
No comments:
Post a Comment